voor iedereen van 5 tot 103 jaar
Welkom bij mijn weblog. Op deze pagina plaats ik met regelmaat interessante weetjes, videos, bladmuziek, nieuws en informatie over pianospelen, muziek en mijn lespraktijk.
Als jij een idee of vraag hebt over hebt, of je wilt meer weten over een bepaald onderwerp, aarzel dan niet en laat het me weten; stuur een email naar pianomeneer@outlook.com (of reageer op een post) en dan zorg ik ervoor dat ik het plaats op deze pagina. Veel lees-, kijk- en luisterplezier!
~ Fred
Soms kan het je even duizelen, al die mollen en kruisen. Dit onderstaande schema heb je, als je les van me hebt, waarschijnlijk al vele malen bekeken en gebruikt. In een notendop volgt hier nog een keer een korte uitleg van hoe je dit overzicht gebruikt.
♯♯ —->
F C G D A E B
<—- ♭♭
Begin te tellen vanaf C (waarbij C nul kruisen heeft) en tel bij elke stap naar rechts één kruis. Zo kom je, als je een stap maakt vanaf de B, dus niet bij F, maar bij F♯.
Voorbeeld 1: toonladder van E majeur heeft 4 kruisen (C 0, G 1, D 2, A 3 en E 4)
Voorbeeld 2: majeurtoonladder met 8 kruisen is de toonladder van G♯ majeur (C 0, G 1, D 2, A 3, E 4, B 5, F♯ 6, C♯ 7 en G♯ 8)
Begin te tellen vanaf C (waarbij C nul mollen heeft) en tel bij elke stap naar links één mol. Zo kom je, als je een stap maakt vanaf de F, dus niet bij B, maar bij B♭
Voorbeeld 1: toonladder van A♭ majeur heeft 4 mollen (C 0, F 1, B♭ 2, E♭ 3 en A♭ 4)
Voorbeeld 2: majeurtoonladder met 8 mollen mollen is de toonladder van F♭majeur (C 0, F 1, B♭ 2, E♭ 3, A♭ 4, D♭ 5, G♭ 6, C♭ 7 en F♭ 8)
Begin te tellen vanaf A (waarbij A nul kruisen heeft) en tel bij elke stap naar rechts één kruis. Zo kom je, als je een stap maakt vanaf de B, dus niet bij F, maar bij F♯.
Voorbeeld 1: toonladder van B mineur heeft 1 kruis (A 0, E 1 en B 2)
Voorbeeld 2: mineurtoonladder met 8 kruisen is de toonladder van E♯ mineur (A 0, E 1, B 2, F♯ 3, C♯ 4, G♯ 5, D♯ 6, A♯ 7 en E♯ 8)
Begin te tellen vanaf A (waarbij A nul mollen heeft) en tel bij elke stap naar links één mol. Zo kom je, als je een stap maakt vanaf de F, dus niet bij B, maar bij B♭
Voorbeeld 1: toonladder van F mineur heeft 4 mollen (A 0, D 1, G 2, C 3 en F 4)
Voorbeeld 2: mineurtoonladder met 8 mollen mollen is de toonladder van D♭mineur (A 0, D 1, G 2, C 3, F 4, B♭ 5, E♭6, A♭ 7 en D♭ 8)
De volgorde waarin de kruisen en mollen aan de sleutel verschijnen is ook af te lezen uit het schema.
Voor de kruisen, lees je van links naar rechts – waarbij elke stap het volgende kruis is. Maak je bij de B een stap, dan kom je niet uit op de F, maar op de F♯ (en daarna op de C♯, etc.)
Dus: F G C D A E B F# C# … etc.
En voor de mollen, lees je van rechts naar links – waarbij elke stap de volgende mol is. Maak je bij de F een stap, dan kom je niet uit op de B, maar op de B♭ (en daarna op de E♭, etc.)
Dus: B E A D G C F B♭ E♭ … etc.
een verhaaltje
“Het leven gaat dan misschien niet over rozen, maar zolang je zelf die rozen niet plant om er zodoende overheen te kunnen gaan, is er altijd nog wat aan te doen.”
~ Fred Händl
Ik zit aan tafel en prik met mijn vork in een al helemaal afgekoelde aardappel. Kruimig, zoals het op de zak waar hij uitkwam, splijt de gele groente op mijn bord in een twee grote, en een paar wat kleine, delen. Een gebeurtenis van geen belang. Andy Warhol had er misschien nog een interessant projectje van kunnen maken, maar de artistieke waarde van het prikken in mijn pieper ontgaat me. Dat komt niet omdat ik geen schoonheid zou kunnen zien in dat brokkelen, maar wel omdat ik in mijn hoofd met andere dingen bezig ben. Dingen die met mijn dagelijkse besognes niet al te veel maken hebben. Of trouwens, misschien juist wel.
Vanavond geef ik de laatste les aan een van mijn leerlingen. Ze gaat studeren en is nu verwikkeld in een strijd haar eindexamens tot een zo goed mogelijk einde te brengen. Studeren, dat gaat ze doen in een stad waarvan ik de naam alweer ben vergeten, maar waarvan ik wel weet dat een wekelijks retourtje Den Haag zelfs voor Phileas Fogg een uitdaging zou zijn.
Ik heb geen flauw idee wat ik moet zeggen, als straks de bel gaat en zij voor het laatst de trap afloopt, terwijl de volgende leerling alvast gaat zitten achter de piano. Zal er een prop in mijn keel zitten? Zal mijn stem overslaan? Of erger nog, en laat ik een traan? Misschien maken we er wel een grapje van en doen we alsof we elkaar volgende week weer gewoon zien. Of wie weet raak ik verstrikt een ongemakkelijke combinatie van emoties.
Dat ik het niet weet. Wat ik wel weet, is dat ik de twee grote delen van mijn kruimige aardappel inmiddels heb reduceerd tot brokjes ter grote van een ingedroogd kappertje. Een hap heb ik niet meer genomen. Nog even, en dan gaat de bel. En dan doe ik open. En dan komt zij binnen. En dan ga ik trachten een uurtje les te geven. Of, waarschijnlijk, kletsen we over wat er de afgelopen jaren allemaal is geweest en wat de plannen zijn voor dat wat komen gaat.
Hoe die laatste 60 minuten ook gaan verlopen, ik weet nu al dat dat te snel zal gaan. Te snel omdat ik gewoon niet weet hoe ik ‘tot ziens’ zeg tegen iemand ik die jarenlang les heb gegeven.
Dag. Het allerbeste. Veel succes en geluk. Als je een keer in de buurt bent. Je bent altijd welkom. Maak er wat van. Bedankt. Het ga je goed. Je hebt mijn e-maildres. Hupsakee, geen flauwekul! Voorwaarts. Tot gauw weer een keer. Ga, de toekomst roept!
En daar klinkt de bel.
*